Uitleggen dat Midas ‘iets’ heeft

Ik merk dat Midas wel langzaam door krijgt dat het eigenlijk best bijzonder is dat hij regelmatig naar het ziekenhuis moet. Ik probeer het uit te leggen. Ik zeg dan dat bij hem iets in zijn buik niet goed werkt. En dat zijn neef ook naar het ziekenhuis moest voor zijn keel. Als we in het ziekenhuis zijn, zeg ik dat alle kindjes daar iets bijzonders hebben aan hun lichaam en dat de dokter dat beter probeert te maken. Midas vindt het ziekenhuis wel leuk met al het leuke speelgoed. Ook de dokters vindt hij leuk en interessant.

‘Oscar moet ook’

Het scheelt wel dat Oscar ook op controle moet naar het ziekenhuis. Midas is er vaak bij als Oscar moet bloedprikken. En hij wil, als ik zeg dat we naar het ziekenhuis gaan, ook graag weten wanneer Oscar weer moet. Dat hij niet de enige is. Ik haal ook vaak andere voorbeelden erbij. Dat Pietje uit zijn klas ook buisjes heeft. Verder laat Midas alles maar over zich heen komen. Slikt rustig zijn medicijnen en gaat zonder protest mee naar het ziekenhuis. Gek is dat ook niet, want hij gaat vanaf zijn geboorte al naar het ziekenhuis.

Laatst in het ziekenhuis was er een meisje in een rolstoel met haar armen heel moeilijk. Midas keek een beetje angstig naar me en vroeg ‘wat heeft zij?’. Ik zei dat hij even hoi moest zeggen, dat zij ook iets speciaals aan haar lichaam heeft. Midas liep naar haar toe, maar vond het toch eng. Het meisje was gehandicapt en werd een beetje bang van Midas leek het. Man het is toch ook wat in zo’n ziekenhuis. Ik kan er wel eens emotioneel van worden. Tegelijkertijd is het fijn om te weten dat er ook andere ouders zijn die moeten dealen met ziekenhuisbezoeken en ziekte bij hun kinderen.

Als hij echt ouder wordt en hij zich steeds bewuster wordt dat hij Alagille heeft, zal het misschien een grotere shock zijn. Nu leg ik het maar niet te expliciet uit allemaal, omdat hij het toch niet begrijpt..

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *